Uniwersytet Wrocławski

Nie jest wcale sztuką przyśrubować coś na stałe, a następnie raz na zawsze pozbyć się śrubokrętu. Ważne jest, by skompletować sobie różne narzędzia i przygotować porządny warsztat do dalszej pracy.

Uważam, że matematyka dostarczyła mi nie tylko tych teoretycznych narzędzi, dzięki którym łatwiej mi atakować i rozwiązywać pojawiające się na co dzień rzeczywiste problemy, ale przede wszystkim pokazała mi ogólny framework, dzięki któremu jestem w stanie mierzyć się z zadaniami i zagadnieniami, z którymi wcześniej nie miałem wiele do czynienia.

Choć ukończyłem mocno teoretyczną sekcję w Instytucie Matematycznym UWr., a następnie doktoryzowałem się w Instytucie Matematycznym PAN, to wspomniane umiejętności pozwoliły mi bezboleśnie i szybko dostosować się do panujących realiów i sprostać nowym wyzwaniom. Zostałem aktuariuszem, równolegle do pracy na uczelni współtworzyłem zespół niezależnych konsultantów halley.pl, który następnie razem ze wspólnikiem przekształciłem w spółkę halley.pl Aktuariusze z o.o., w której obecnie zasiadam w Zarządzie. Ta niewielka spółka świadczyła usługi dla tak znanych firm jak np. Jastrzębska Spółka Węglowa, Bank Zachodni WBK, Castorama, dla podmiotów publicznych jak np. Najwyższa Izba Kontroli czy wreszcie dla takich gigantów jak Europejska Organizacja Badań Jądrowych CERN. Co ciekawe - na dzień dzisiejszy zatrudniamy w niej tylko matematyków.

Podsumowując: studia matematyczne są warte rozważenia głównie nie z powodu tego, że umie się po nich szybko całkować czy odwracać ogromne macierze, ale dlatego, że zdobywa się tu umiejętność ścisłego, analitycznego myślenia, którą można potem wykorzystać bardzo szeroko, między innymi na polu zawodowym.

Wybór matematyki jako kierunku studiów jest moim zdaniem jedną z najtrafniejszych decyzji, jakie może podjąć absolwent szkoły średniej. Studia te nie tylko pomagają zdobyć wiedzę potrzebną do rozpoczęcia pracy w licznych, mniej lub bardziej związanych z matematyką, zawodach, ale, co może najważniejsze, rozwijają samodzielność, krytycyzm, umiejętność samodzielnego poszerzania wiedzy, logicznego myślenia oraz rozwiązywania abstrakcyjnych (a co za tym idzie – również konkretnych) problemów. Absolwent matematyki jest dzięki temu bardzo uniwersalną, bo przygotowaną do podjęcia niemal każdego wyzwania, i konkurencyjną jednostką na rynku pracy.

Od momentu zakończenia studiów w Instytucie Matematycznym Uniwersytetu Wrocławskiego spędziłem już niemal osiem lat ucząc się i pracując na kilku (oraz odwiedzając kilkanaście) renomowanych amerykańskich, europejskich i izraelskich uniwersytetach. Mogę śmiało stwierdzić, że jakość kształcenia w Instytucie Matematycznym Uniwersytetu Wrocławskiego niewiele odbiega od najwyższych światowych standardów. Wśród kadry profesorskiej Instytutu znajduje się wielu wybitnych naukowców oraz świetnych nauczycieli. Program studiów jest bogaty i elastyczny, daje studentom wiele możliwości dostosowania go do swoich potrzeb i zainteresowań. Bliskość Instytutu Informatyki wraz z programem studiów międzywydziałowych ułatwiają dalsze poszerzanie swojej wiedzy oraz zdobycie praktycznych umiejętności „informatycznych”. Wreszcie, na studiach panuje sprzyjająca nauce atmosfera oparta na partnerskich relacjach między studentami a profesorami.

Dlaczego warto studiować w Instytucie Matematycznym UWr?

Łatwiej mi chyba dać odpowiedź negatywną: sądzę po prostu, że nie warto zmarnować okazji, by się dobrze nauczyć matematyki. Wiem, bo sam popełniłem ten błąd. Po raz pierwszy zetknąłem się z Instytutem Matematycznym UWr w drugiej lub trzeciej klasie liceum. Starałem się rozwiązać problem – postawiony mi przez pana Augustyna Kałużę – znalezienia wszystkich funkcji ciągłych niezmienniczych na złożenie z dowolnym wielomianem. Miałem kilka pomysłów, o których opowiedziałem prof. Ewie Damek, wówczas dyrektorowi Instytutu, i pod jej opieką przygotowałem artykuł na konkurs uczniowski „Delty”. Praca została nagrodzona, a prof. Damek zaprosiła mnie i kilkoro innych uczniów do wzięcia udziału w prowadzonych przez nią zajęciach z analizy matematycznej. Po ukończeniu kursu analizy, wziąłem się za inne przedmioty i zanim zdążyłem zrobić maturę, już byłem studentem po kilku egzaminach.

Nie ukończywszy formalnie pierwszych studiów, wziąłem się jednak za kolejne – przeniosłem się na ekonomię na Uniwersytecie Warszawskim, którą ukończyłem w 2009 r., i zacząłem robić doktorat na temat rynku międzybankowego i zmienności krótkoterminowych stóp procentowych. Szybko okazało się, że opanowane wcześniej narzędzia matematyczne bardzo mi się przydały. To samo potwierdziło się zresztą w pracy zawodowej – w Narodowym Banku Polskim oraz w departamencie ryzyka w jednym z dużych banków komercyjnych. W pewnym momencie zacząłem jednak żałować, że moja znajomość matematyki jest nie tylko dość ograniczona, ale i powierzchowna. Niezależnie bowiem, czy zajmuję się modelowaniem ryzyka, implementacją polityki pieniężnej czy wyceną instrumentów finansowych – wszędzie użycie języka matematyki okazuje się niezbędne, a na pewno znakomicie ułatwia publikowanie w dobrych czasopismach naukowych.

Matematyka nie zastąpi oczywiście wiedzy ekonomicznej czy finansowej i nie powinna być jej substytutem, ale z całą pewnością łatwiej jest nadrobić zaległości i zrozumieć, czym jest opcja niż to, że jej wycena teoretyczna jest możliwa na mocy twierdzenia Girsanowa.

Ukończyłam studia w Instytucie Matematycznym i wspominam je bardzo dobrze. Z jednej strony specyficzna atmosfera oderwanego od rzeczywistości świata nauki, w którym ogromną radość sprawiało rozwiązanie kolejnego zadania czy udowodnienie twierdzenia, z drugiej dostosowanie programu studiów do wciąż zmieniających się wymagań rynku pracy sprawiały, że było to pięć niepowtarzalnych lat.

W Instytucie Matematycznym zawsze panował niesamowity klimat tworzony zarówno przez wykładowców, jak i przez studentów. Uczelnia oferuje wiele przedmiotów i zostawia dużą swobodę wyboru, co umożliwia realizowanie własnej drogi zdobywania wiedzy. Konsekwentne realizowanie zamierzonego celu sprawiło, że będąc jeszcze w trakcie studiów mogłam rozpocząć pracę, która daje mi zarówno możliwość rozwoju, jak i wykorzystania zdobytej wiedzy.

W trakcie studiów miałam możliwość zaznajomienia się z tematyką aktuarialną, co w dalszej kolejności pozwoliło mi zdać egzaminy aktuarialne i wciąż rozwijać się w tym kierunku, już na polu zawodowym.

Rynek pracy jest otwarty dla absolwentów matematyki. Pracodawcy chętnie zatrudniają osoby, które ukończyły studia na tak renomowanej uczelni, oferując dobre warunki rozwojowe i finansowe.

Jestem pewna, że wybierając studia matematyczne dokonałam właściwego wyboru.

Zawsze lubiłam uczyć się matematyki. Był to jeden z powodów, dla których wybrałam studia matematyczne. Z perspektywy czasu uważam, że był to bardzo dobry wybór. Studia matematyczne rozwijają zdolność analitycznego myślenia i odważnego podchodzenia do pojawiających się problemów. Mnogość i różnorodność problemów rozwiązywanych podczas studiów pozwalają utwierdzić w przekonaniu, że mimo iż coś jest nowe i trudne, można się tego nauczyć i zrozumieć nawet wtedy, gdy gdy wcześniej go nie znaliśmy.

W pracy aktuariusza nieustannie mierzę się z nowymi wyzwaniami i problemami, które trzeba rozwiązywać. Jestem przekonana, że zarówno zdobyta wiedza merytoryczna jak i umiejętności, o których wspomniałam wcześniej, pozwoliły mi zdać egzamin aktuarialny a także pozwalają mi stawiać czoła problemom napotykanym w codziennej pracy.

Studia w Instytucie Matematycznym UWr wspominam zawsze bardzo mile. Panowała tam doskonała atmosfera, a wiedzę przekazywali studentom prawdziwi pasjonaci matematyki.

Matematyka to nie tylko królowa nauk, to również gwarancja zdobycia ciekawej i rozwijającej pracy. Ponadto dzisiejszy świat technologii cyfrowych nie istniałby, gdyby właśnie nie matematyka. To ona stanowi podwaliny dla mechanizmów zapewniających bezpieczeństwo w cyfrowym świecie, dostępności i skalowalności usług, z których korzystamy na co dzień w Internecie.

Warto o tym pamiętać, a planując swoją przyszłość – postawić na właściwy kierunek i uczelnię.

Studia w Instytucie Matematycznym UWr dają dostęp do bardzo wielu narzędzi, z których wystarczy odpowiednio skorzystać, aby osiągnąć sukces zawodowy. Pomagają w tym oryginalne zajęcia oraz nietuzinkowi nauczyciele akademiccy. A obszerny zakres tematyczny zajęć daje dodatkowo możliwość ułożenia własnej ścieżki rozwoju (planu studiów), co sprawia, że mamy wpływ na to kiedy i jaką wiedzę, umiejętności oraz kompetencje zdobywamy.

Studia na Wydziale Matematyki i Informatyki wspominam jako najpiękniejszy okres w życiu. Poznałem tam wykładowców, których zawsze można było poprosić o dodatkowe wyjaśnienia, oraz przyjaciół, na których zawsze można było liczyć (do dziś spotykamy się, aby pograć w gry planszowe, które poznaliśmy na kursie wychowawców kolonijnych).

Sama matematyka nauczyła mnie w równej mierze wzorów i algorymów, jak i argumentowania oraz krytycznego myślenia, samodzielności, ale też współpracy z ludźmi, pokory, ale też pewności siebie, ostrożności, ale też przedsiębiorczości.

Atmosfera panująca na Wydziale jest wyjątkowa: czuje się tutaj pewną wspólnotę studentów i wykładowców, których łączy zamiłowanie do matematyki. Między innymi z tego powodu nadal chętnie wracam na Wydział przy każdej okazji: na studia podyplomowe i kursy doskonalące, wykłady popularnonaukowe, warsztaty, konkursy...

Dzięki moim wykładowcom jeszcze przed obroną pracy magisterskiej miałem trzy oferty pracy. Skończyłem specjalność nauczycielską, wiec rozpocząłem pracę w szkole (renomowane wrocławskie LO), ale – pamiętając słowa Steinhausa, że „matematyk zrobi to lepiej” – zawsze miałem przekonanie, iż z takim wykształceniem mógłbym robić mnóstwo innych rzeczy i nieźle bym sobie z nimi poradził.

Matematyka ukształtowała moją ścieżkę artystyczną.

Od początku studiów w Instytucie Matematycznym interesowały mnie zagadnienia interdyscyplinarne. Zajęcia z Filozofii matematyki i Historii matematyki utwierdziły mnie w przekonaniu, że tym co najbardziej pasjonuje mnie w matematyce, są jej związki z innymi dziedzinami, głównie z filozofią i sztuką. Dzięki specjalności informatycznej nauczyłem się rozumieć i projektować algorytmy, łatwo przystosowywać się do nowych problemów, a przede wszystkim w pełni świadomie posługiwać się komputerem jako narzędziem pracy twórczej.

Po ukończeniu matematyki, uzbrojony w solidne podstawy teoretyczne, rozpocząłem studia na Akademii Sztuk Pięknych we Wrocławiu, przekonany o słusznym wyborze kierunku swojego naukowo-artystycznego rozwoju.

Obecnie jestem adiunktem w Katedrze Sztuki Mediów wrocławskiej ASP. W swojej pracy badawczej, twórczej oraz dydaktycznej skupiam się na związkach sztuki z nauką (głównie matematyką, fizyką i filozofią), ze szczególnym naciskiem położonym na poznawcze aspekty percepcji i wyobraźni wzrokowej oraz roli sztuki w przybliżaniu problemów naukowych.

Jestem przekonany, że studia w Instytucie Matematycznym Uniwersytetu Wrocławskiego doskonale przygotowują do przyszłej pracy zawodowej. Ja jednak polecam te studia także tym, którzy pasjonują się zależnościami pomiędzy różnymi obszarami ludzkiej wiedzy. Matematyka stanowi doskonały kamień węgielny pod dalszy rozwój w dziedzinach nauk teoretycznych, empirycznych, filozofii oraz sztuki.

W 2008 roku ukończyłem studia doktoranckie na naszym wydziale i zgodnie z kierunkiem studiów postanowiłem związać moją przyszłość z ubezpieczeniami i działem aktuarialnym. Zawsze wydawało mi się, że nie będę miał problemów ze znalezieniem pracy i okazało się, że moje przypuszczenia są słuszne.

Pracy w sektorze ubezpieczeń jest bardzo dużo, szczególnie dla matematyków, którzy są rozchwytywani na rynku. Dużo ofert jest w firmach doradczych, w których jest szczególnie duże zapotrzebowanie na aktuariuszy. Do tej pory pracowałem w Deloitte Advisory sp. z o.o., następnie w spółkach SIGNAL IDUNA w Polsce a obecnie w części ubezpieczeniowej grupy LUX MED. Firma ta jest liderem na rynku opieki medycznej. W LUX MED zajmuję się nadzorem nad częścią aktuarialną i produktową.

Dobrą radą dla tych, którzy chcą być aktuariuszami jest, by podeszli do egzaminów aktuarialnych na studiach. Jest na to wtedy znacznie więcej czasu, później trudno jest pogodzić to z pracą zawodową.

Pracuję w Objectivity na stanowisku Program Manager. Zarządzam dość dużym zespołem, który tworzy oprogramowanie według potrzeb konkretnych klientów.

Studia, oprócz wiedzy merytorycznej z dziedziny tworzenia oprogramowania, dały mi umiejętność myślenia analitycznego, które jest podstawą sprawnego definiowania i rozwiązywania problemów, co jest dzisiaj dla mnie podstawowym narzędziem pracy. Dodatkowo matematyka nauczyła mnie logicznego myślenia oraz umiejętności rozumienia i tworzenia procesów przyczynowo-skutkowych, które są podstawą skutecznego zarządzania projektami i produktami.

Matematyka jest drzwiami i kluczem do nauki - ta teza Rogera Bacona, znakomitego średniowiecznego filozofa, jest aktualna szczególnie dzisiaj. A poza nauką można ją rozszerzyć także o pracę zawodową.

Dość powszechnie, choć całkowicie niesłusznie, uważa się, że matematyka to tylko wiedza teoretyczna. Jednak wiedza ta daje ogromne możliwości rozwoju zawodowego. To właśnie dzięki mojemu wykształceniu zawdzięczam ciekawą pracę na stanowisku menedżerskim w banku po zaledwie 4 latach pracy na stanowiskach specjalistycznych. Tak naprawdę dopiero teraz, rekrutując pracowników do mojego zespołu widzę, jak bardzo brakuje wykształconych matematyków, potrafiących konstruktywnie rozwiązywać analityczne problemy, których w bankowości (i w wielu innych dziedzinach) nigdy nie brakuje.

Wykształcenie matematyczne (a zwłaszcza posiadana przeze mnie specjalizacja w kierunku statystyki) pozwala mi brać udział w wielu ciekawych projektach ze świata nauki w dziedzinach takich jak medycyna, ekonomia, socjologia, a nawet lingwistyka czy sport! Studia na kierunku matematyka uczą analizowania i rozwiązywania problemów z praktycznie każdej dziedziny nauki. Ponadto zachęcają do samodzielności i kreatywności.

Studiując w ramach stypendium na Technische Universität w Monachium, zaliczanym do najlepszych uczelni w Europie, przekonałam się, że poziom kształcenia w Instytucie Matematycznym Uniwersytetu Wrocławskiego nie ustępuje europejskim standardom. Mogłam wówczas nie tylko pogłębić, lecz także podzielić się wiedzą zdobytą na rodzimej uczelni.

Wybór studiów matematycznych to jeden z najlepszych wyborów dokonanych w moim życiu, a czas spędzony w Instytucie Matematycznym na Uniwersytecie Wrocławskim to wspaniałe i niezapomniane wrażenia, czas zdobywania wiedzy i poznawania przyjaciół.

Tomasz Niedzielski jest ekspertem w zakresie prognozowania procesów geofizycznych i hydrologicznych, modelowania zmian poziomu oceanu i parametrów ruchu obrotowego Ziemi , zajmuje się też zjawiskiem El Niño i Oscylacją Południową. Z wykształcenia jest matematykiem i geografem. Posiada dwa stopnie naukowe doktora, w dziedzinie nauk technicznych w dyscyplinie geodezja i kartografia oraz w dziedzinie nauk o Ziemi w dyscyplinie geografia. Stopień doktora habilitowanego w dziedzinie nauk o Ziemi uzyskał również w zakresie geografii.

Doświadczenie zawodowe zdobywał nie tylko na Uniwersytecie Wrocławskim, ale też w laboratorium Oceanlab Uniwersytetu Aberdeen w Wielkiej Brytanii, w Centrum Badań Kosmicznych Polskiej Akademii Nauk oraz we Wrocławskim Centrum Sieciowo-Superkomputerowym Politechniki Wrocławskiej. Prowadzi intensywną działalność naukową. Jest stypendystą Fundacji na rzecz Nauki Polskiej, otrzymał też stypendium dla wybitnych młodych naukowców Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego oraz Nagrodę Finałową w ramach programu Nagrody Naukowe Polityki. Kierował lub kieruje obecnie kilkoma dużymi projektami badawczymi.

Jego największym osiągnięciem jest projekt i budowa unikatowego systemu prognozowania hydrologicznego, działającego w czasie rzeczywistym i służącego do szybkiego obliczania prognozy kombinowanej stanów wody w rzekach oraz przewidywania zasięgu obszarów zagrożonych zalaniem podczas powodzi. Rozwiązanie to jest zintegrowane z monitoringiem wezbrań realizowanym z zastosowaniem bezzałogowego statku powietrznego.

„Budowa systemów tego typu wymaga interdyscyplinarnej wiedzy z zakresu geoinformatyki, hydrologii, meteorologii, geodezji i kartografii oraz matematyki” – mówi Tomasz Niedzielski. „Studia matematyczne w zakresie zastosowań rachunku prawdopodobieństwa i statystyki na Uniwersytecie Wrocławskim dały mi podstawy do konstrukcji modeli empirycznych zjawisk przyrodniczych. Było to możliwe dzięki połączeniu wiedzy i umiejętności z zakresu matematyki z kompetencjami w zakresie opisu i interpretacji procesów hydrologicznych czy atmosferycznych, co zagwarantowały mi studia geograficzne. Matematyka pozwala badaczom zajmującym się naukami o Ziemi na swobodne poruszanie się w tematyce metod modelowania, zarówno w zakresie ich implementacji, jak również zrozumienia i dogłębnej interpretacji. Z uwagi na to, że ilościowe ujęcie i opis dynamiki różnorodnych procesów zachodzących na Ziemi staje się coraz bardziej powszechne, solidne wykształcenie ekspertów badających naszą planetę musi zawierać liczne treści matematyczne” – dodaje Tomasz Niedzielski.

Ukończyłem studia matematyczne na Uniwersytecie Wrocławskim w 2006 roku. W czasie nauki w sekcji zastosowań rachunku prawdopodobieństwa i statystyki poznałem wiele zagadnień nowoczesnej matematyki związanych ze statystyką i finansami, ale od początku chciałem zostać nauczycielem w liceum i mój plan udało się zrealizować.

Studia wspominam jako okres ciężkiej pracy – wymagają rzetelnego podejścia i regularności, ale też był to piękny okres, bo tę pracę wykonywaliśmy we wspaniałej grupie dobrze rozumiejących się i wspierających przyjaciół. Spotykaliśmy się w kilku- a czasem kilkunastoosobowym składzie, żeby wspólnie rozwiązywać zadania, przygotowywać się do egzaminów, czasem wielogodzinne łamanie głowy kończyło się karcianą rozgrywką albo planszówkami. W dawnym gronie spotykamy się w dalszym ciągu – teraz już raczej tylko rozrywkowo: wykładowcy wyższych uczelni, menadżerowie banków, przedsiębiorcy.

Lata spędzone w Instytucie Matematycznym były piękne także ze względu na całą atmosferę uczelni i wykładowców, z którymi byliśmy często bardzo zżyci. Ludwik Hirszfeld mawiał: Kto chce zapalić kogoś, sam musi płonąć. Takich zapaleńców było na naszej drodze wielu i do dzisiaj ich wspominamy, a z niektórymi współpracuję już jako nauczyciel.

Zachęcam Was: dołączcie do tej wielkiej matematycznej rodziny.